Hardlopen

Sinds juni 2018 ben ik aan het hardlopen. 

Mijn vriendin loopt erg hard en praat over hardlopen en alles wat daar mee te maken heeft. Schoenen, kleding, routes, alles passeert de revue. Zelf fiets is redelijk fanatiek sinds 2009. Ik praat dus over fietsen en alles wat daar mee te maken heeft. Fietsen, wielen, kleding, routes...

Tijdens het luisteren naar 'hardloop praat' werd ik steeds enthousiaster over het fenomeen. Ter ondersteuning ben ik mee geweest naar de Rotterdam Marathon en het NK halve marathon in Venlo. Beide erg mooie evenementen met een hoop vrolijke mensen en goede sfeer. In juni hakte ik de knoop door en bestelde hardloopschoenen. Geheel tegen alle adviezen in bestelde ik online schoenen van mijn vertrouwde merk 'Asics'. Ik hield mezelf voor dat de maat dan wel goed zou zijn. De reviews en specificaties op het internet waren ook lovend. Nu besef ik dat ik geluk heb gehad en dat het een stuk minder had kunnen aflopen met deze gok. 

Hardloopschoenen laat je jezelf aanmeten bij een specialist. Deze kijkt niet alleen naar de pasvorm, maar laat je lopen en analyseert je beweging. Alle typen schoen zijn aanwezig om goed te vergelijken en daarna, weloverwogen, de juiste schoen aan te schaffen.

Toen had ik dus hardloopschoenen en moest ik die gaan gebruiken. Door het fietsen heb ik een behoorlijke conditie en ik verwachtte dat ik daarmee een heel eind zou komen. Dat 'hele eind' bleek ongeveer 400 meter te zijn voordat ik buiten adem was en moest gaan wandelen. Ik vroeg me af waarom en besloot om de volgende training maar eens met hartslagmeter om te lopen. Je voelt hem al aankomen... Ik liep veel harder dan mijn lichaam kon. Alles leek ook zo langzaam te gaan in mijn perceptie. Op 'fietssnelheid' komen objecten een stuk sneller dichterbij. Verder had ik in het begin totaal geen referentie van wat nou een voor mij haalbare loopsnelheid zou zijn.

Mijn eerste hardloopsessie.

Ik bleef nog twee workouts rommelen en proberen met matig succes en besloot professionele hulp in te schakelen in de vorm van mijn vriendin, Liselotte. Ik mocht mee tijdens haar hersteltraining, waarbij ze een relatief laag tempo aanhoudt. Door samen te lopen kon ik haar tempo aanhouden en ervaren hoe zo'n snelheid voelt. Met een gezondere en constante hartslag heb ik die training een afstand van 'bijna tien kilometer' af weten te leggen. Twee weken later werd de afstand uitgebreid tot 14 kilometer en sinds eind juli kan ik het alleen. 😊

Ik begon dit stukje eigenlijk met een totaal andere reden te typen. De inleiding werd een dusdanig lang verhaal dat ik haast zou vergeten om het over Ben Webb te hebben. Deze heer heeft een Strava extension bedacht welke het mogelijk maakt je afstandsrecords te sorteren en rangschikken op afstand. Deze mogelijkheid is tot op heden niet beschikbaar in Strava, terwijl het juist erg interessant kan zijn. Je kunt deze extension vinden op: https://benwebb.net/strava 

Voorbeeld van mijn Strava resultaten gesorteerd op 10km tijd.